To wszystko w porównaniu do tzw. rannych ptaszków, czyli osób, które wcześnie kładą się spać, ale wstają wcześnie.

„W wielu większych miastach wiosną i latem 1832 r. miały miejsce zamieszki i niepokoje związane z cholerą. We wczesnych zamieszkach biedni ludzie w ogóle wątpili w istnienie choroby, wierząc, że jest ona wytworem wyobraźni władz, mającą na celu umożliwienie przymusu skierowania biednych do szpitali w celu przeprowadzenia eksperymentów, wiwisekcji, sekcji po śmierci, lub aby utrzymać populację” - czytamy w książce Ruth Richardson „Death, Dissection and the Destitute”.

Epidemia dżumy Justyniana rozpoczęła się w Cesarstwie Wschodniorzymskim, gdzie choroba spowodowała śmierć około 40% mieszkańców. Przez kolejne lata pojawiały się kolejne fale dżumy, które spowodowały śmierć od 25 do 50% populacji Europy. Wybuch wulkanu w 536 roku i przesłonięcie słońca przez pyły na 18 miesięcy doprowadziły do drastycznego i nagłego spadku średniej temperatury - latem temperatura spadła o 2 stopnie Celsjusza, co rozpoczęło najzimniejsze od 2 tysięcy lat dziesięciolecie.

Naukowcy do dziś nie są pewni, co jest tego powodem. Część wyników badań sugeruje, że czynniki powodujące ślepotę mogą jednocześnie chronić przed schizofrenią.

"Osoba, która urodziła się niewidoma, nie ma dostępu do informacji wizualnych, które mogłyby pomóc w kształtowaniu jej wizji świata. Musi budować go za pomocą innych zmysłów, co według niektórych naukowców, może sugerować, że taki model świata jest bardziej stabilny. Idea, którą zgłębiamy, jest taka, że u osób, które urodziły się niewidome, istnieje inny czynnik, który dba o stworzenie stabilnego wewnętrznego świata" – mówi psychiatra Tom Pollak z King's College w Londynie.