Wszystkie wpisy

Badania mówią, że mężczyźni w Polsce uprawiają coraz mniej seksu. Seksualna abstynencja dotyczy już jednej trzeciej facetów. Aż 30% Polaków poniżej 30. roku życia w ogóle rezygnuje ze współżycia. To dwa razy więcej niż 10 lat temu. Profesor Zbigniew Izdebski w 2017 roku opublikował badanie, z którego wynika, że 24 procent mężczyzn w Polsce aktywnych seksualnie nie uprawiało seksu w ciągu ostatniego roku. Tylko dla 40 procent rodaków seks odgrywał ważną rolę w życiu.

Badania, które opublikował periodyk ‘Archives of Sexual Behaviour’, pokazują, że 15 proc. ludzi z grupy wiekowej 20-24 nie posiada partnera seksualnego. Dla porównania przywołano podobne dane zebrane wśród ich rówieśników urodzonych w latach 60. Okazuje się, że tylko 6 proc. ówczesnych dwudziestolatków nie była aktywna seksualnie.

Rebecca Burch, badaczka z wydziału psychologii Uniwersytetu Stanowego w Nowym Jorku dowiodła w badaniach, że mężczyźni, którzy nie uprawiają seksu, są bardziej narażeni na depresję.  Brak seksu może też być spowodowany przez obniżenie nastroju. Według badań Izdebskiego jedna czwarta mężczyzn w Polsce przyznaje, że przemęczenie oraz problemy w pracy źle wpływają na współżycie.

Z badania dowiadujemy się również, że mężczyźni czują zbyt dużą presję na sobie, wolą zrezygnować ze zbliżenia, niż zawieść swoją partnerkę. Według badań Izdebskiego jedna czwarta mężczyzn w Polsce przyznaje, że przemęczenie oraz problemy w pracy źle wpływają na współżycie. 

Niektórzy uważają, że prowadzenie bujnego życia erotycznego odciąga ich myśli od ważnych spraw w życiu. Starają się przekierować energię seksualną na inne aktywności, by dzięki abstynencji lepiej zrozumieć siebie.

Badanie na ten temat zostało przeprowadzone na grupie 667 kobiet, które poddały się zabiegowi usunięcia ciąży. Badane kobiety odpowiadały na pytania dotyczące stanu emocjonalnego i psychicznego w różnym czasie po przebyciu zabiegu.

Tuż po aborcji kobiety opisywały swoje uczucia jako mieszane - często była to ulga z jednoczesnym poczuciem winy. Emocje te znikały w ciągu pierwszych dwóch lat po zabiegu, utrzymywało się natomiast silne przeświadczenie o słuszności podjętej decyzji.

Do takich wniosków doszli uczeni z Johns Hopkins Children's Center w Baltimore.

"Poważne zaburzenia psychiczne są powiązane ze zmianami w układzie odpornościowym, związanymi z zagrożeniami środowiskowymi we wczesnym okresie życia. Ponieważ zwierzęta domowe często są pierwszymi, z jakimi dzieci mają bliski kontakt, logiczne dla nas było zbadanie występowania możliwych zależności" – tłumaczy dr Robert Yolken, kierownik Stanley Division of Pediatric Neurovirology.

Wyniki badań wyraźnie pokazują duże zależności pomiędzy wczesnym kontaktem ze zwierzęciem domowym, a zaburzeniami psychicznymi w przyszłości. Analiza pokazuje, że wśród osóbmielszkających z psem przed ukończeniem 13. roku życia ryzyko późniejszego zachorowania na schizofrenię jest o 24 procent niższe, niż w przypadku osób, które takiego kontaktu nie miały.

"Największy widoczny efekt ochronny stwierdzono u dzieci, które były wystawione na kontakt z domowym psem już od chwili narodzin, albo niedługo po narodzinach, ale nie później niż do 3 roku życia" – podsumowuje Yolken.