Najlepsze wpisy

Historia zaczyna się na początku lat 90., gdy Linda Archerd wraz z mężem od sześciu lat bezskutecznie stara się o dziecko. W 1994 roku decydują się na zapłodnienie in vitro. Powstają cztery zarodki – jeden z nich prowadzi do narodzin ich córki, a trzy pozostałe zostają zamrożone.

Linda marzyła o kolejnych dzieciach, jednak jej mąż nie podzielał tej chęci. Z czasem ich małżeństwo się rozpadło, a sąd przyznał kobiecie prawo do zarodków. Przez dekady opłacała ich przechowywanie, wierząc, że jeszcze kiedyś zostanie matką.

Lata mijały. Po menopauzie Linda musiała pogodzić się z tym, że sama już nie zajdzie w ciążę. Jako osoba wierząca nie chciała jednak dopuścić do zniszczenia zarodków ani oddać ich do badań naukowych. Podjęła więc trudną, ale świadomą decyzję: odda je do adopcji, by ktoś inny mógł zostać rodzicem.

Po blisko 30 latach od ich powstania jeden z zamrożonych zarodków trafił do nowej rodziny. „Zaadoptowali” go Lindsey i Tim Pierce z miasteczka London w stanie Ohio.

O przyjęcie do tego wyjątkowego więzienia mogą starać się skazani odbywający ostatnie 5 lat wyroku. Osoby, którym uda się przejść przez pierwsze sito weryfikacji czasu trwania wyroku i trafią na wyspę będą musiały pracować na swoje utrzymanie. Skazani dziennie pracują 7 godzin, za co otrzymują pensję oraz dodatek żywieniowy. Więźniowie mają też do wykorzystania 18 dni urlopu rocznie, a w przypadku gdy ich partnerka urodzi dziecko - dodatkowo 21 dni wolnego. Dodatkowo raz w tygodniu więźnia może odwiedzić rodzina lub znajomi i spędzić z nim nawet 12 godzin bez nadzoru. Więźniowie mogą poruszać się w obrębie wyspy w sposób nieograniczony.

Więzienie na wyspie jest w pełni ekologiczne - prąd produkowany jest z paneli słonecznych, a całe wyżywienie więźniowi pozyskują z upraw i hodowli, które znajdują się na wyspie Bastøy.