Wszystkie wpisy
Następne trzy lata, Middleton pamięta jak przez mgłę – każdy dzień zaczynała od działki heroiny i alkoholu. Udało jej się wyjść na prostą dzięki miłości swojego obecnego narzeczonego Darrena, z którym jest od siedmiu lat. – Jest moją opoką.
Będąc narzeczoną Darrena, ponownie zaszła w ciążę, ale poroniła. Przyznała, że wtedy ponownie wróciły wspomnienia z pierwszej ciąży. – Przypomniało mi się, jak byłam przerażona i zdezorientowana – powiedziała Tressa. Po ponad roku starań Middleton w końcu zaszła w ciążę i urodziła zdrowe dziecko. Zmieniła swoje życie, odstawiła używki i teraz podkreśla, że chce być najlepszą mamą dla małej Arihanny.
Rhoades został skazany tylko za kilka swoich przestępstw, podejrzewa się jednak, że mógł zabić nawet około 50 osób. Gdyby nie przypadek, prawdopodobnie nigdy nie zostałby złapany. 1 kwietnia 1990 roku Mike Miller, oficer policji stanowej, zatrzymał się, ponieważ zauważył stojącą na poboczu ciężarówkę, która miała włączone światła awaryjne. Mike pomyślał, że kierowca może potrzebować pomocy. Nie spodziewał się tego, co udało mu się odkryć.
Miller zapukał w szybę pojazdu i natychmiast usłyszał kobiecy krzyk. Potem ukazał się kierowca, czyli właśnie 44-letni wtedy Rhoades. Mężczyzna starał się wmówić policjantowi, że w ciężarówce nie stało się nic niezgodnego z prawem, a jedynie on i kobieta „bawią się” za obopólną zgodą.
Oficer nie uwierzył jednak w te tłumaczenia i postanowił zbadać sytuację. Zakuł w kajdanki podejrzanego i sprawdził wnętrze samochodu. Okazało się, że w ciężarówce urządzona była sala tortur – do ściany i do sufitu za pomocą haków przywiązana została naga kobieta nosząca na ciele ślady bicia (siniaki oraz pręgi), jej nogi i ręce skute były kajdankami, a w ustach miała ona końską uzdę. Włosy na głowie ofiary zostały ścięte przez sprawcę, zaś jej włosy łonowe zgolone.
Znalezioną i uratowaną kobietą okazała się Lisa Pennal. Rhoades wziął ją jako autostopowiczkę – na początku zachowywał się bardzo uprzejmie, jego wewnętrzna bestia ujawniła się, gdy dziewczyna w trasie zasnęła. W trakcie kilku dni niewoli Lisa była torturowana przy pomocy licznych akcesoriów, jakie zwyrodnialec trzymał w swojej walizce. Między innymi były to: zatrzaski, pejcze, szpilki do przebijania sutków itd.
Po sprawdzeniu wnętrza wspomnianej walizki policjanci nie tylko zatrzymali Rhoadesa za to, co zrobił Lisie Pennal, ale zaczęli drążyć temat. Okazało się, że w innym stanie kilka tygodni przed sprawą Lisy miało miejsce bardzo podobne zdarzenie. Kierowca ciężarówki porwał osiemnastolatkę Shanę Hotts i dręczył ją przez kilka tygodni, a także ściął jej włosy i ogolił okolice intymne. Niestety Shana nie rozpoznała Roberta Rhoadesa podczas okazania.
Policjanci utwierdzili się jednak w przekonaniu, że mają do czynienia z seryjnym przestępcą, być może także mordercą. Agenci federalni przeszukali mieszkanie Roberta, gdy ten przebywał jeszcze w areszcie i znaleźli tam sporo poszlak – między innymi ręczniki z krwią, damską bieliznę oraz sporo zdjęć kobiet – wśród nich zdjęcia przerażonej młodej dziewczyny w czarnej sukience.
Wtedy nie było jeszcze wiadomo, że fotografia na tle stodoły była ostatnim zdjęciem tej dziewczyny. Policja nie znała też tożsamości nastolatki. Kolejny raz jedynie przypadek spowodował, że agent zajmujący się sprawą Rhoadesa zaznajomił się z historią zaginionej w 1990 roku Reginy Kay Walters, która zastała znaleziona martwa kilka miesięcy po zniknięciu właśnie w stodole ze zdjęcia.
Szyja tej 14-letniej dziewczynki była aż 16 razy owinięta metalowym drutem, Regina miała ścięte włosy i wydepilowane okolice intymne. Podobieństwo do zachowań Rhoadesa nasuwało się natychmiastowo.
Widoczne na zdjęciu: buty, biżuteria oraz czarna sukienka nie należały do zabitej, morderca zmusił ją do ich założenia. Zdjęcie, które Rhoedes zrobił Reginie, zanim przystąpił do jej duszenia, jest niezwykle przejmujące, zwłaszcza że dziewczyna miała jedynie 14 lat, a nim wsiadła do ciężarówki Rhoadesa, planowała rozpocząć nowe życie, uciekając z chłopakiem z przemocowego domu. Ani ona, ani jej chłopak nie mieli już jednak szans na szczęście.
Ricky (chłopak Reginy) zginął niemal od razu po złapaniu stopa, został zastrzelony, a jego ciało odnaleziono dopiero w 1991 roku. Mało tego, Ricky został zaocznie skazany w sprawie zaginięcia Reginy. Zanim odkryto prawdę, uważano bowiem, ze skoro zniknął, to zapewne ma z tym coś wspólnego. Jeszcze bardziej przykre jest, że rodzice chłopaka nigdy nie zgłosili jego zaginięcia i jego zwłoki zostały zidentyfikowane dopiero kilkanaście lat po ich odnalezieniu.
Regina natomiast żyła nieco dłużej – Rhoades przetrzymywał ją przez kilka tygodni, w tym czasie wielokrotnie gwałcąc i torturując. Po jej śmierci zabójca nękał telefonami ojca dziewczyny przez wiele miesięcy. Dzwonił do pracy oraz na prywatny numer, wyznał też, że „wprowadził w niej trochę zmian”. Gdy ojciec zapytał, czy córka żyję, zabójca zerwał połączenie. Potem w śledztwie odnalazł się w rzeczach Rhoadesa pamiętnik Reginy z zapisanymi telefonami, w tym telefonami jej ojca – był to kolejny dowód obciążający Rhoadesa.
W roku 1994 Roberta skazano na dożywocie. Regina i Ricky nie byli jednak jedyni. Prawdopodobnie Rhoades zabił znacznie więcej osób. Przypuszczenia te są wysuwane na podstawie udokumentowanych tras jego ciężarówki oraz jego własnych słów na temat zadawania cierpienia kobietom przez 15 lat.
Obecnie morderca autostopowiczów odsiaduje wyroki w stanie Illinois, a rzeczywista liczba jego morderstw jest nadal owiana tajemnicą.
"Wiemy, że wielu z was pyta o następną odsłonę serii Grand Theft Auto. Wraz z każdym kolejnym naszym projektem zawsze wyraźnie podnosimy poprzeczkę. Możemy potwierdzić, że pracujemy usilnie nad kolejną częścią GTA, a prace są w zaawansowanej fazie" - czytamy w komunikacie Rockstara.
Kobayashi, Fettner, Kubacki - to podium zawodów olimpijskich na normalnej skoczni!
Kamil Stoch zajął 6 miejsce (był 3 po I serii). Piotr Żyła uplasował się na 21 miejscu, natomiast Stefan Hula na 26.
Program resocjalizacyjny przyciąga uwagę profesjonalnych zawodników Muay Thai z całego świata i daje im szansę na testowanie swojego charakteru w wyjątkowych okolicznościach.
Kierownicy sklepu Intermarche w Cieszynie wymyślili, w jaki sposób chcą obejść przepisy zakazujące handlu w niedziele. Przypomnieli sobie, że tuż przy supermarkecie istnieje przystanek komunikacji miejskiej. Nazwali go więc "dworcem autobusowym", a hol przy wejściu do budynku ochrzcili mianem "poczekalni".
Dnia 6 września 2006 r. w stanie Oregon 51-letnia Susan Kuhnhausen wracała do domu z pracy. Była zatrudniona jako pielęgniarka na oddziale ratunkowym szpitala w Portland. Udała się do fryzjera, chcąc zmienić kolor włosów. Podczas wizyty przyznała, że przechodzi bardzo trudny rozwód.
Przed 19 kobieta wróciła do domu i niemal od razu, gdy przebrała buty, zauważyła w kącie czającego się na nią mężczyznę. Dom wydawał się jej od wejścia niesamowicie ciemny, a była pewna, że rano, przed pójściem do pracy odsunęła zasłony w oknach.
Napastnik w ręku trzymał młotek i prawie w tym samym momencie, w którym Susan go zobaczyła, rzucił się na nią, uderzając ją w głowę. Jakimś cudem udało się jej jednak nie tylko przeżyć, ale i się wyswobodzić.
Susan postanowiła więc, że nie podda się bez walki, szarpała się z atakującym ją mężczyzną, w końcu zdołała przygwoździć go do ziemi, usiadła na nim i próbowała się dowiedzieć, kto go do niej przysłał. Krzyczała: „Powiedz mi, kto Cię wynajął, a wezwę karetkę”. Napastnik jednak milczał i wyrywał się. Kobieta zaciskała więc uścisk, aż intruz przestał się ruszać. Wtedy Susan uciekła do domu sąsiada, który wezwał policję.
Kobieta trafiła do szpitala, w którym pracowała. Miała tam sporo czasu, żeby zastanawiać się, czy jej mąż Michael, z którym się rozwodziła, mógł być zamieszany w całą sprawę. Uznała, że tak. Mąż Susan po ataku na nią nie kontaktował się ze swoimi dorosłymi dziećmi ani z żoną, co oficerom wydawało się dziwne. Mężczyzna tłumaczył się, że nie rozmawiał z Susan po ataku, bo dowiedział się, że wszystko w porządku i żyje.
Uduszony napastnik został zidentyfikowany jako Edward Dalton Haffey. Początkowo śledczy wierzyli, że mógł być on po prostu włamywaczem. Poszkodowana jednak nie dawała temu wiary, przypominała o tym, iż mężczyzn nie pytał o pieniądze czy kosztowności, nie próbował niczego zabrać, ukrywał się, żeby znienacka ją zaatakować.
Po pewnym czasie potwierdzono podejrzenia kobiety: Edward Dalton został wynajęty przez jej męża jako płatny zabójca. Znali się – Haffey pracował z Michaelem w sklepie z artykułami dla dorosłych, był narkomanem i z tego powodu dla pieniędzy był gotowy na wszystko, nawet na dokonanie morderstwa.
Michael przyznał się do zarzucanych mu czynów i został skazany na 10 lat pozbawienia wolności. Susan dodatkowo pozwała go na kwotę miliona dolarów, aby uzyskać rekompensatę i mieć pewność, że w akcie zemsty Michael nie wynajmie kolejnego zbira, by się jej pozbyć.
Dlaczego jednak mąż zdecydował się na zrobienie czegoś takiego żonie? Rozstanie, rozwód, pragnienie zemsty po zakończeniu związku to bardzo częste motywy zbrodni dokonywanych na partnerach czy byłych partnerach. Co ciekawe, Michael był bardzo zdeterminowany, przez rozmową z Haffeyem proponował zlecenie trzem innym osobom, które jednak odmówiły.
